Πληροφορίες

Ιδιότητα: Λύρα, Τραγούδι
Καταγωγή: Αργαλί Τραπεζούντας
Ημ/νία γέννησης: 10/04/1926
Ημ/νία θανάτου: 19/09/2016

Βιογραφικό

Μουσικό Ποντιακό Αρχείο:
https://bit.ly/AivazidisChristosAnestis

Ποντιακός Στίχος:
https://pontianlyrics.gr/persons/person-details?personId=309

Ο Ανέστης Αϊβαζίδης γεννήθηκε το 1926 στο Κολχικό, ως το μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά του Χαράλαμπου και της Ελένης, με καταγωγή από το Αργαλί της Τραπεζούντας. Η οικογένεια, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, εγκαταστάθηκε στο Κολχικό, και εκεί ο Ανέστης, επηρεασμένος από τον πατέρα του και κυρίως από τον αδερφό του, Χρήστο Αϊβαζίδη, ξεκίνησε από την ηλικία των 10 ετών να παίζει λύρα. Ο Χρήστος, αν και δεν τον δίδαξε άμεσα, αποτέλεσε το πρότυπο για τον Ανέστη, ο οποίος τον ακολουθούσε σε γλέντια και παρέες, μαθαίνοντας βιωματικά και ακουστικά την τέχνη της λύρας.

Ο Ανέστης υπήρξε ένας εξαιρετικός λυράρης και τραγουδιστής με χαρισματική φωνή, ο οποίος, όπως λέει ο γιος του Χαράλαμπος, είχε το μοναδικό χαρακτηριστικό να μη χαλάει ποτέ χατίρι σε κανέναν, ενώ γινόταν νέος με τους νέους και μεγάλος με τους μεγάλους. Η μουσική του ήταν παραδοσιακή και ιδιαίτερη, με χαρακτηριστική τη χρήση των πίσω τοξαριών, σε αντίθεση με άλλους λυράρηδες που προτιμούσαν το αντίθετο. Ο ίδιος προτιμούσε να παίζει όρθιος, όπως οι παλιοί λυράρηδες του Πόντου, ενώ τραγουδούσε και χόρευε συγχρόνως. Οι αδελφοί Αϊβαζίδη, με το μελωδικό τους παίξιμο, διέσωσαν και καθιέρωσαν σκοπούς της Τραπεζούντας, οι οποίοι διαδόθηκαν ευρέως και είναι γνωστοί στη σύγχρονη ποντιακή μουσική ως «σκοποί του Αϊβάζ’».

Στην προσωπική του ζωή, ο Ανέστης ήταν πάντα μερακλής και έπαιζε για το κέφι του, χωρίς να ζητάει χρήματα, κάτι που αποδεικνύει και το γεγονός ότι μετά από γλέντια που διαρκούσαν πολλές μέρες, συχνά ξυπνούσε τον γιο του με τη λύρα του, πριν πάει για ύπνο. Εκτός από το μοναδικό του παίξιμο, η φωνή του είχε την ικανότητα να γεμίζει την πλατεία του χωριού, κάνοντάς τον να ακούγεται σαν να παίζει ολόκληρη ορχήστρα. Η μουσική του, σε συνδυασμό με την προσωπικότητά του, έκανε τον Ανέστη Αϊβαζίδη πηγή έμπνευσης για τις επόμενες γενιές μουσικών.

Μετά από μία ζωή γεμάτη μουσική και προσφορά στην ποντιακή παράδοση, ο Ανέστης Αϊβαζίδης πέθανε την 19η Σεπτεμβρίου 2016, αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο μουσικό έργο και μια αναγνωρίσιμη σφραγίδα στην ιστορία της ποντιακής λύρας.

---

Anestis Aivazidis was born in 1926 in Kolchiko, the youngest of the four children of Charalambos and Eleni, whose family origins traced back to Argali of Trabzon. After the population exchange, the family settled in Kolchiko, where Anestis, influenced by his father and especially by his brother, Christos Aivazidis, began playing the lyra at the age of 10. Although Christos never directly taught him, he served as a role model for Anestis, who would follow him to celebrations and gatherings, learning the art of the lyra experientially and by ear.

Anestis became an exceptional lyra player and singer with a charismatic voice. As his son Charalambos recalls, he had the unique quality of never refusing anyone’s request, becoming young with the young and elder with the elders. His music was traditional and distinctive, marked by his characteristic use of the backward bowing technique, unlike other lyra players who preferred the opposite. He preferred to play standing, like the old lyra players of Pontos, while also singing and dancing at the same time. The Aivazidis brothers, through their melodic playing, preserved and established musical motifs from Trabzon, which spread widely and became known in contemporary Pontian music as the “Aivaz’ tunes.”

In his personal life, Anestis was always a passionate man who played for his own enjoyment without ever asking for money. This is proven by the fact that after feasts lasting several days, he would often wake his son up with his lyra before going to bed. Beyond his unique playing style, his voice had the power to fill the village square, making him sound as though an entire orchestra was playing. His music, combined with his personality, made Anestis Aivazidis a source of inspiration for future generations of musicians.

After a life full of music and devotion to the Pontian tradition, Anestis Aivazidis passed away on September 19, 2016, leaving behind a remarkable musical legacy and a lasting mark in the history of the Pontian lyra.